Dentysta, ortodonta oraz stomatolog- wydaje się, że tych nazw można używać zamiennie, w końcu każda z nich kojarzy się z diagnozowaniem i leczeniem chorób w obrębie jamy ustnej i wymaga ukończenia kierunku medycznego, jakim jest stomatologia. Utarło się więc, że można te nazwy używać wymiennie, jednak nic bardziej mylnego. Szczególnie pomiędzy stomatologiem, a ortodontą jest znacząca różnica, w przypadku używania słowa „dentysta” sprawa robi się trochę bardziej skomplikowana.
Stomatolog, a dentysta. Słowa, które można używać zamiennie?
Słowo stomatolog wywodzi się z języka greckiego, „stoma” oznacza usta, a „logia” to nauka, z kolei dentysta swoje korzenie ma w języku łacińskim, bowiem „dens” oznacza ząb. W praktyce znaczy to tyle, że w niektórych krajach dentysta zajmuje się jedynie diagnozą i leczeniem zębów, a stomatolog posiada wiedzę dotyczącą zarówno zębów, jak i dziąseł, przyzębia, błony śluzowej oraz całej budowy jamy ustnej. Kiedyś lekarz stomatolog, a lekarz dentysta byli dwiema innymi specjalizacjami, jednak po wejściu Polski do Unii Europejskiej nazewnictwo zostało zmienione. Kończąc studia stomatologiczne po 2002 roku, otrzymuje się tytuł lekarza dentysty, a nie stomatologa. Niestety oznacza to tylko jedno, zamienne korzystanie z nazw dentysta i stomatolog spowodowało, że stomatologowie zostali zdegradowani w swoim fachu, pomimo wyższych kwalifikacji. Dlatego w wielu gabinetach, które powstały przed 2002 rokiem często wiszą tabliczki z tytułem „lekarz stomatolog”, a nie „lekarz dentysta”, bowiem prawo nie działa wstecz i osoby, które uzyskały tytuł stomatologa, nadal się nim posługują.
Ortodonta, a stomatolog – nazewnictwo wynikające z rodzaju obowiązków
Jak wcześniej wspomniano, zarówno ortodonta, jak i stomatolog musi mieć ukończone studia medyczne stomatologiczne, jednak zakres ich obowiązków stanowczo się różni. O ile stomatolog zajmuje się diagnozowaniem zębów i chorobami jamy ustnej, tak ortodonta, w wielkim skrócie, koryguje wady zgryzu. Jest to dziedzina stomatologii, której celem jest poprawienie ustawienia szczęki i zgryzu oraz rozpoznanie wad zębowych, ich rozwoju, możliwości korekcji oraz określenia ich wpływu na ustawienie szczęki, twarzy oraz całej głowy. Ortodonta winien rozpoznawać wady zgryzu w początkowym stadium rozwoju i dopasować do nich odpowiedni aparat ortodontyczny, może być on zarówno stały, jak i tymczasowy. Im wcześniej zdiagnozowana zostanie potrzeba korekcji uzębienia, tym aparat ortodontyczny będzie mniej skomplikowany oraz założony zostanie na krótszy czas.
Te same studia, lecz różne specjalizacje
Dentysta, a stomatolog to dwa wyrażenia, które owszem, w Polsce można stosować zamiennie ze względu na ujednolicenie prawa, jednak nie zawsze tak było. Wcześniej określały one dwóch innych specjalistów, pomimo wszystko, do lekarzy z tytułem stomatologa poleca się tak zwracać w dalszym ciągu. Co więcej, w innych krajach, takich jak: Anglia, Austria czy Szwecja, powiedzeniu o stomatologu jako o dentyście uważane jest za obraźliwe, ponieważ degraduje osobę i jej wykształcenie. W przypadku ortodonty trudno się pomylić jest to niemalże całkowicie inny specjalista od dwóch wcześniej wymienionym. Zajmuje się problemami z zębami, jednak specyfika pracy jest całkowicie inna. Oczywiście nie wyklucza się możliwości jakoby dentysta i ortodonta był jedną i tą samą osobą, lekarz może mieć stosowane wykształcenie i pełnić dwie funkcje naraz, warunkiem do tego jest, ukończenie dwóch specjalizacji i zdanie egzaminów państwowych.
Artykuł powstał dzięki współpracy z firmą Mojstomatolog.pl
